Okan Bayülgen, 10 parmağında 10 marifet olanlardan. Şov programına devam ediyor, tiyatro hazırlığı yapıyor, fotoğraf çekiyor... Hayatındaki en büyük değişikliklerin sebebiyse 5.5 yaşındaki kızı İstanbul... “Çocuğum olduktan sonra iyi, anlayışlı ve kendisine daha çok dikkat etmek zorunda olan bir adam oldum. Onu okuldan almaya giderken, aşık olduğum bir kadınla buluşurken yapmadığım şeyleri yapıyorum” diyor ve telefonundan kızının video’larını, fotoğraflarını gösteriyor bana. İstanbul da babasının kızı...  

Çok iyi snowboard ve resim yapıyor... Bayülgen’le programını, On8 TV projesini neden ertelediğini ve kızı İstanbul’u konuştuk. 

Sizi şovmen olarak tanıyoruz ama birçok yönünüz daha var... 

Benim iki şapkam var. Bir şov yapan şapkam, bir de sanatçı şapkam var. Sanatçı, hukukçu ve asker bir         ailenin çocuğuyum. Aile büyüklerimde din alimleri de var.  

Dolayısıyla bütün bunları biliyorum, hiçbir şeye bilgisizce yaklaşmıyorum. Bu toplumu tanıyorum, hassasiyetlerini biliyorum, biraz neler yapılması gerektiğinden de çakıyorum. Niçin tüm dünyada bu işi yapanlar olgunlaşmış insanlardır? Çünkü şovmenlik 35 yaşından önce yapılacak bir iş değil. Biraz olgunlaşmak, insanlara bakışta hümanizmayı, mizahı ve demokratik tavrı yakalamış olmak gerek.

 Bir röportajınızda kendinizi ‘porno yıldızı’ diye tanımlıyorsunuz. Neden?   

Burada tabii ki mizahi bir yaklaşım var. Çünkü ben birilerinin gelip de yüksek sanattan bahsetmelerine, kendilerini saygıdeğer sanat yapıyor addetmelerine kızıyorum. Çünkü onların bu sanatı öğrendiği insanlar hiçbir zaman böyle davranmadı. Charlie Chaplin modern sinemanın başlangıcıdır ama hiçbir zaman mühim bir şey yaptığını iddia etmemiştir.   

Eğer yaptığınız iş sanatsa, hele de gösteri dünyası içindeyseniz; kimseye kalkıp ne politika sıkabilirsiniz, ne saygıdeğerlilik, ne asillik, ne de ciddiyet. Siz sadece ürününüzün ciddi, asil, saygıdeğer, ahlaklı ya da ahlaksız olmasına karar verirsiniz. Onun için bence bütün sanatlar ‘ahlaksızdır’, ahlak gözetmezler. Aksine var olan ahlak anlayışıyla, var olan dogmalarla, kalıplarla mücadele ederler.

 Türkiye’de yaşamaktan memnun musunuz? Çekip gitmek gibi bir isteğiniz var mı? 

Herhangi bir nedenle bu ülkeden çok rahat giderdim. Çekip gitsem salak gibi Los Angeles’a falan da gitmem; Avrupa’ya ya da, Afrika’ya giderim. Ama hiçbir zaman bu ülkeyi terk etmek istemiyorum. 
Çünkü bu toprakta doğdum, bu toprakta öleceğim. Bu insana aşinayım, bu insanı seviyorum. Hiçbir zaman ne çocuğumun gitmesini isterim, ne de kendim gitmek isterim. 

Mütevazı yaşayan bir adamım  

 51 yaşında, hayatınızın nasıl bir dönemindesiniz?  

18 tane değerli gitarım, 3 - 4 tane çok değerli gitar amfim ve değişik enstrümanlarla beraber yaşıyorum. Onun dışında bir sürü fotoğraf makinesi, kitap ve motosikletle...  

Benim zenginlik anlayışım bu. Gitarlar, motosikletler, kitaplar ve fotoğraf makineleri ucuz. Hiçbiri bir futbolcunun karısına hediye ettiği spor araba kadar yapmaz. Dolayısıyla mütavazı şartlarda yaşayan bir adamım. Şöhret ve para benim için ailem, sevdiğim arkadaşlarımla paylaşılacak bir şeydir. Her şeyi kendim yemek gibi bir niyetim yok. Dünyada en çok binalar ve otomobiller insanları öldürüyor ama dünyanın en pahalı ‘şeyleri’ onlar. Ve herkes sadece binalar ve otomobiller için yaşıyor. Ben bunu  istemiyorum!

 Gençlik kanalı On8 TV projesi         ne oldu?  

On8 TV Türkiye’nin hazır olmasını bekliyor. Çünkü felsefesi açısından da, içeriği açısından da, yatırım hesapları, ekonomik yaklaşım açısından da medya henüz buna hazır değil.

Tarkan’dan daha akıllıca laflar söyledik 

 Bir albüm projeniz vardı.O hangi aşamada?  

Biz yıllardır aynı müzisyenlerle ve onlara katılanlarla müzik yapıyoruz. Güzel, beklenen jenerik şarkıları üretiyoruz. Bir televizyon programının jenerik şarkıları olmasına rağmen sözler açısından Tarkan’ın 20 senede ürettiğinden çok daha akıllıca laflar söyledik! Ya da Demet Akalın’ın...  

Dolayısıyla insanlar şarkılarımızın sözlerinin ne olduğuna, müziğinin nasıl olduğuna çok bakıyorlar. Biz de dedik ki; Türkiye’de akıllı sözler yazan, müzik yapan çok az adam olduğuna göre, biz de deneyelim. Yoksa benim şarkıcı olmak, grup kurmak gibi bir niyetim yok.

‘Kızımın kahramanı  olmak zorundayım’

 Kızınıza Paris, Londra ve Berlin’de ev alacağınız yazıldı... 

Öyle bir şey söyledim çünkü benim yat, kat almak gibi amaçlarım yok. En iyi yatırım kişinin kendini donatması. Ben en çok eğitimime para harcıyorum.  

Hâlâ şu ya da bu dersi     almaya çalışıyorum. Dolayısıyla kızım için en büyük yatırım kendisidir, sağlığıdır.

 Eski eşinizle aynı evde yaşadığınız doğru mu? 

Kızımın annesinin ve benim birkaç tane mütevazı evimiz var; evlerimizde hep beraber yaşıyoruz.

 Bu kararı nasıl aldınız? Pedagogların ya da boşanmış ailenin çocuğu olmanızın etkisi var mı?   

Pedagogların; evli ya da boşanan ailelerin çocuklarına çok salakça yaklaştığını düşünüyorum. Bir ailenin hukuki durumu çocuğu ilgilendirmez. Bir ailenin davranışları çocuğu ilgilendirir. Önemli olan çocuğun anne ve babasını doyup, şımaracak kadar beraber görmesi ve ikisinden de alabileceğini azami ölçüde alması.  

Bir yandan onlar için kendimizi feda ederken, bir yandan da kendimizi saklamak ve aynı zamanda çocuğun kahramanı ya da rol modeli olmayı başarmak lazım.

 İstanbul doğduktan sonra hayatınızda neler değişti? Baba olmak sizi nasıl bir adam yaptı? 

Çocuğum olduktan sonra iyi, anlayışlı ve kendisine daha çok dikkat etmek zorunda kalan bir adam oldum. Hiçbir kadına yapmadığım şeyleri çocuğuma yapıyorum. Onu okuldan almaya giderken saçlarımı tarıyorum, bir kez daha dişlerimi fırçalıyorum, üstüme başıma dikkat ediyorum. Onun babası, aynı zamanda kahramanı olmak zorundayım.