Bu sorunun çok keskin bir cevabı yok. Bununla ilgili tek şey söyleyebilirim. Partnerinizi değiştirme ve dönüştürme fanteziniz varsa, ilişkinizin başı belada olabilir. Evlenmek üzere olduğunuz kişi elbette değişecek, yedisinde neyse yetmişinde de o olmayacak. Fiziksel, ruhsal, davranışsal, duygusal olarak değişiyoruz, dönüşüyoruz, iyi yahut kötü. Fakat bu sizin zihninizdeki proje kıvamına gelmeyebilir de... Yani eğer evlenme arzusu ya da hayali içinde olduğunuz kişi aynı zamanda sizin kendinize benzetmek istediğiniz bir projenizse, evlenmeyin. Bu çok kıymetli bir mesele. Olabildiğince kendi biçimiyle kabul edin, sevin ve alın. Ne kadar az değiştirme hayaliniz varsa, o kadar doğru insanla birliktesiniz demektir. 

Değişim talebi partnerin kendisinden gelmediği müddetçe, partner değişimi kabul etmiyor. Çünkü insan kendi yolculuğunu yaşarken kabul edilmek, onaylanmak istiyor. Bunu en çok da partnerinden istiyor. Bu noktada partner değişmesini istiyorsa, sevilmediğini, onaylanmadığını, takdir edilmediğini düşünüyor. İşte gümbürtü burada kopuyor, bir grup "Uyum her şeydir" deyip, kimliğinden vazgeçmeye oynuyor. Diğer grupsa direnerek olağan evrilme sürecini bloke ediyor. İkisi de ilişkide sorunlara neden oluyor. 

Evlenmeye uygun olduğumuzu nasıl anlarız?

Bu soruyu cevaplamak zor. Çünkü hem birbirinden ayrıksı evlilikler var hem de insanların öncelikleri değişiyor. Dert burada aslında. Önceden evlilik için çok uygun olan iki insan, bir zaman sonra çok uygun olmayabiliyor. Mesela anne kadın isteyen, yani kendisini derleyip toparlayan bir kadın isteyen adam bir süre sonra "Ben kadın gibi bir kadın istiyorum" diyebiliyor. Ya da çok canlı, çok hareketli bir adamla hayatını daha iyi sürdürebileceğini düşünen bir kadın bir süre sonra eşinin hiç eve girmemesinden şikayet edebiliyor. Genellikle evlenme nedenimiz aslında boşanma nedenimiz oluyor. Aslında zamanla önceliğiniz değişiyor ve ihtiyaçlarımız azalıyor. 

Evlilikte hangi sorunlar yaşanıyor?

Evlilik sosyal bir kontrat aslında. Bu coğrafyada insanlar aynı zamanda birbirlerinin aileleriyle de evleniyorlar. Bu sadece fiziksel olarak bir arada olma hali değil. Aile dinamiği ve kültürüyle de evleniyoruz. Buradaki denklemi doğru okumak gerekiyor. Sadece partnerlerin birbirine uyumuna değil aynı zamanda bu bilginin özümsenmesine de bakmak gerekiyor. Evlilik; analı, babalı, dayılı, amcalı, halalı kocaman bir koloni hali. Bu coğrafyada hangi sosyal grupta olursanız olun, bu alandaki sıkıntılar evliliğin önündeki önemli engellerden. Hepimizin içinde ailemiz tarafından onaylanma ve sevilme isteği var ve bu, bizim sevilişimizin de ispatı aslında. 

Evlenince neler değişiyor?

Bu coğrafyada 10 yıl sevgili olduktan sonra evlenen çiftlerde bile iddialı farklar ortaya çıkabiliyor. Mesela gelip şunu diyebiliyor çiftler: "Biz 5 yıldır sevgiliyiz, 3 yıldır aynı evde yaşıyoruz, 6 ay önce evlendik ve her şey darmadağın oldu" Evlilik, insanın kendi alt kültüründeki bilgileri çıkarıyor çünkü. "Sevgilim evlenmeden önce annesini hiç aramıyordu, şimdi annesi çok önemli bir kimlik haline geldi" diyen çiftler oluyor. Evlendiğinizde artık başka bir ailenin adamı oluyorsunuz ve köken ailenizden ayrılmış oluyorsunuz. Bu süreçte birçok suçluluk ve ilişkisel derdiniz de güncelleniyor. Dolayısıyla anneyle ya da diğer ebeveynle kurulan ilişkiyi daha çok önemsemeye başlıyoruz. Bunlar kötü değil, sağlıklı bir durum aynı zamanda. Partnerinizin ailesiyle kurduğunuz ilişkileri yönetme becerisine sahipseniz, evliliğe hazırsınız demektir. Benim tavsiyem, mutlu bir evlilik istiyorsanız, partnerinizin ailesiyle ondan bağımsız bir ilişki kurmaya çalışın.

Türkiye'nin en kolay okunan haber, magazin sitesi mgdtv.com'da en güncel haberleri bulabilirsiniz.